Podczas mojej ostatniej podróży w Karpaty, postanowiłem odwiedzić miejsce, o którym mówi się niewiele, ale które zawsze wzbudzało moją ciekawość – opustoszałą wioskę ukrytą głęboko w górach. Wioska, znana tylko nielicznym, podobno została opuszczona w latach 60. XX wieku, gdy mieszkańcy przenieśli się do miasta w poszukiwaniu lepszego życia. Wspomnienia o niej zatarły się w czasie, a jedynie nieliczni przewodnicy wspominali o jej istnieniu, opisując ją jako „miejsce pełne duchów przeszłości”.

Podczas jednej z podróży po Alpach, natrafiłem na małą wioskę, której nie sposób było znaleźć na mapie. Było to miejsce, które jakby stanęło w czasie, odizolowane od zgiełku turystycznych atrakcji. Wioska, otoczona majestatycznymi szczytami, leżała w dolinie, gdzie krystalicznie czyste strumienie przecinały soczystą zieleń pastwisk. Domki z kamienia i drewna, pokryte czerwoną dachówką, zdawały się być idealnie wkomponowane w krajobraz, tworząc scenerię rodem z bajki.

Podczas mojej ostatniej podróży odkryłem jedno z najbardziej niezwykłych miejsc, jakie można znaleźć w Górach Północy. Słyszałem o tajemniczym szlaku, o którym opowiadali tylko nieliczni przewodnicy i miejscowi, jakby nie chcieli, aby zbyt wielu turystów go odnalazło. Postanowiłem sam spróbować swoich sił i wyruszyć na poszukiwanie tego miejsca. Wcześnie rano, zanim jeszcze słońce wstało, ruszyłem z małego schroniska, gdzie nocowałem, uzbrojony jedynie w mapę, latarkę i zapas wody.

Podczas jednych z moich licznych podróży po Polsce, natrafiłem na miejsce, które do dziś wywołuje u mnie dreszczyk emocji. W małej wiosce, położonej gdzieś na skraju Borów Tucholskich, krążyły opowieści o pradawnym szlaku czarownic. Zaintrygowany tymi legendami, postanowiłem podążyć za miejscowymi wskazówkami i odkryć, co kryje się za tymi tajemniczymi historiami.

Podczas jednej z moich podróży w górzystym regionie, natknąłem się na miejsce, o którym nie wspominały żadne przewodniki – Dolinę Wiatru. Mimo że jej nazwa brzmiała niepozornie, lokalni mieszkańcy mówili o niej z dziwną mieszaniną szacunku i lęku. Zaciekawiony ich opowieściami o dziwnych dźwiękach i nagłych zmianach pogody, postanowiłem wybrać się na samotną wędrówkę, aby odkryć tajemnicę tego miejsca.